Toen arrogante jongeren in botsing kwamen met echte gevolgen
De rechtszaal was stil, alleen verstoord door schuivende papieren en het kraken van de stoel van rechter Richard Callahan. Elke blik viel op de jongen aan de verdedigingstafel, met zijn armen over elkaar en zijn lippen in een halve grijns gekruld. De twaalfjarige Jason Whitmore leunde achterover alsof hij de baas was, zijn knie stuiterde met de achteloze energie van een kind dat ervan overtuigd was dat het systeem hem niet kon raken.
Jason was gearresteerd voor inbraak in Murphy’s Corner Store aan de oostkant van Columbus. De misdaad was niet slim: hij forceerde een raam, glipte naar binnen en ging er vandoor met snoep, sigaretten en $ 300 aan contanten. Wat deze zaak bijzonder maakte, was niet de diefstal zelf, maar Jasons reactie toen agenten hem betrapten.
Hij lachte.
Het was niet zijn eerste aanvaring met justitie. Jason was al twee keer eerder gearresteerd: een keer voor het bekladden van een kerk met graffiti, een andere keer voor winkeldiefstal. Beide keren kwam hij vrij met een proeftijd en een waarschuwing. Elke keer werd die grijns alleen maar dieper. Nu, starend naar rechter Callahan, leek Jason ervan overtuigd dat de geschiedenis zich zou herhalen.
Hij zou er binnenkort achter komen hoe fout hij zat.
De weg die hierheen leidde
Jasons pad weerspiegelde dat van talloze anderen in achterstandswijken in Amerika. Geboren in 2011 in Columbus, was zijn jeugd doordrenkt van instabiliteit.
