Daniel Harris had altijd geloofd dat familie op de eerste plaats kwam. Opgegroeid in Ohio, hadden zijn ouders het in Hem geboord: als er een valt, pakt iedereen hem op. Dus toen zijn jongere zus Emily hem in tranen belde-zwanger, blut en doodsbang—was zijn eerste instinct om te helpen.
Er was maar één probleem. Het enige geld dat beschikbaar was, was niet van hem.
Het was van Claire.
Twee jaar lang had Claire zorgvuldig gespaard—coupons snijden, luxe overslaan, elke reserve dollar op een kleine rekening zetten. $7,000. Een vangnet ze noemde haar “moederschapsfonds”. Daniel bewonderde haar discipline, maar nu Emily wanhopig was, zag hij alleen een oplossing die kon worden gebruikt.
Op een avond na het eten schraapte Daniel zijn keel.
“Claire, “begon hij,” Emily en Tyler verdrinken. De baby komt elke week. Misschien kunnen we je spaargeld gebruiken om ze te helpen?”
De vork bevroor in Claire ‘ s hand. Ze keek op, ogen scherp van ongeloof.
“Mijn spaargeld?”
