In een context van toenemende consumptie van plantaardige alternatieven wordt de vraag naar de kwaliteit van eiwitten steeds urgenter. Onder de alternatieven presenteert getextureerd plantaardig eiwit, vaak afkomstig van soja, zich als een aantrekkelijke optie. Dit alternatief verbergt echter potentieel schadelijke gezondheidseffecten, met name vanwege de ultrabewerkte aard ervan. Hieronder volgt een overzicht van de risico’s die aan dit eiwit verbonden zijn, van de productieprocessen tot de gevolgen voor ons lichaam.
Een verrassende ervaring: onverwachte bijwerkingen
Dr. Eric Berg vertelt over een verontrustende persoonlijke ervaring waarbij hij, na het eten van kippenvleugels zonder bot die hij in de supermarkt had gekocht, een reeks alarmerende symptomen ervoer, waaronder rode ogen, extreme vermoeidheid, misselijkheid en duizeligheid. Na verder onderzoek ontdekte hij dat deze « kippenvleugels » in feite gemaakt waren van getextureerd plantaardig eiwit, een alomtegenwoordig ingrediënt in veel imitatievleesproducten. Deze ervaring leidde tot een diepgaand onderzoek naar dit ultrabewerkte eiwit en de mogelijk schadelijke effecten ervan.
Getextureerd plantaardig eiwit: een ultrabewerkt product
Getextureerd plantaardig eiwit, vaak afkomstig van sojabonen en soms katoen, werd in de jaren 60 uitgevonden om afval van de productie van zaadolie, met name sojaolie, te hergebruiken. Dit product wordt nu veel gebruikt in diverse plantaardige voedingsmiddelen, van hamburgers tot hotdogs en vleesvervangers. De productie van dit eiwit vereist een intensief verwerkingsproces waarbij olie, voedingsstoffen en vezels worden verwijderd en vervolgens worden blootgesteld aan chemische oplosmiddelen zoals hexaan.
Hexaan, een bestanddeel dat ook in benzine voorkomt, wordt gebruikt om oliën uit de grondstof te winnen. Hoewel de toxische effecten ervan voornamelijk zijn gedocumenteerd bij inademing, roept het gebruik ervan in voedsel vragen op over de veiligheid van dit eiwit op lange termijn.
Het voedingsstofafbrekende effect
