Azotyny
Benzo[a]pyreen
Kunstmatige conserveermiddelen en kleurstoffen (gebruikt in sommige regio’s)
Deze stoffen moeten in de lever en de nieren worden verwerkt en bij regelmatig gebruik kan dit leiden tot chronische toxiciteit.
Gevallen van nierfalen op het platteland en ingemaakte voedingsmiddelen
Uit onderzoek is gebleken dat de hoge percentages chronische nierziekte (CKD) onder oudere plattelandsbewoners verband houden met:
Regelmatige consumptie van ingemaakte voedingsmiddelen, gezouten eieren en gerookte vis en garnalen.
Deze trend is zichtbaar ongeacht de sociaaleconomische status, wat suggereert dat de eetgewoonten en niet de rijkdom de oorzaak zijn.
Rijstballetjes met vlees: het verborgen gevaar
Op het eerste gezicht lijken rijstballetjes met vleeswaren gezonder dan vette koekjes. Ze brengen echter een aantal ernstige risico’s met zich mee:
Vleeswaren (bijv. worsten en gedroogd varkensvlees) bevatten:
Grote hoeveelheden zout
Nitrieten behouden kleur en versheid
Geoxideerde vetten en afgebroken eiwitten – irriteren de nierbuisjes
Hoewel eiwitten bij het ontbijt gezond lijken, zijn het type en de bron van belang:
Plantaardige eiwitten en magere dierlijke eiwitten zijn toegestaan.
Bewerkt vlees met een hoog vet- en natriumgehalte verhoogt de productie van afvalstoffen en uremische toxines, wat een belasting vormt voor de nieren.
En vergeet de calorieën niet:
Eén rijstbal bevat veel calorieën.
Gecombineerd met zoute sauzen kan het gemakkelijk leiden tot obesitas, wat de belangrijkste oorzaak is van nierziekten.
Bij mensen met overgewicht:
Visceraal vet verhoogt de druk op de bloedstroom door de nieren.
Op den duur veroorzaakt dit schade aan de nierstructuren en kan het leiden tot proteïnurie (eiwit in de urine).
Fastfoodburgers: risico op lange termijn
Veel mensen kiezen voor hamburgers vanwege het gemak of omdat hun kinderen ze lekker vinden. Langdurige consumptie ervan is echter gevaarlijk:
Burgerbroodjes worden gemaakt van geraffineerd meel met een hoge glycemische index.
Vleeslapjes zijn rijk aan transvetten, fosfaatadditieven en conserveringsmiddelen.
Waarom is dit belangrijk:
