Op zee leek alles kalm. De lucht weerspiegelde zich in de kalme golven en de wind streelde zachtjes over het oppervlak. Maar achter deze schijnbare idylle ging een onzichtbare spanning schuil.
De broer van mijn man, Alex, stond erop me mee te nemen naar « een bijzondere plek », een plek die hij omschreef als prachtig en afgelegen. Uit nieuwsgierigheid stemde ik toe, zonder te weten wat de ware reden voor deze reis was.
Zodra we van de kust waren, veranderde zijn toon. Zijn blik, aanvankelijk neutraal, werd hard. Hij sprak over David, mijn vermiste echtgenoot, met een vreemde bitterheid.
« Hij was niet hard genoeg, » mompelde hij, alsof hij een oude rekening wilde vereffenen.
Alex was altijd al geïnteresseerd in het commerciële imperium van David, mijn man.
