Terwijl Sienna haar dagelijkse routine volgde, kreeg ze een telefoontje van Cole, Hawks vriend. Hawk wilde haar ontmoeten bij Murphy’s Diner. Nerveus maar nieuwsgierig arriveerde Sienna en trof het restaurant vol motorrijders aan – tientallen, die allemaal in stilte respectvol stonden te kijken toen ze passeerde. Hawk, inmiddels hersteld, bedankte haar voor het redden van haar leven en deelde zijn eigen verliesverhaal. Hij legde uit hoe Lily’s Legacy duizenden families had geholpen en hoe haar vriendelijke daad zijn missie nieuw leven had ingeblazen.
Hij vertelde Sienna dat ze de volgende ochtend iets groots kon verwachten. Ze kon zich niet voorstellen wat er zou gebeuren.
Bij zonsopgang raasden honderden motoren door Sienna’s straat. Buren gluurden angstig en onzeker door de gordijnen. Sommigen belden de politie, ervan overtuigd dat een bende hun blok was binnengevallen. Maar terwijl de motorrijders dozen uit een vrachtwagen laadden, kwam de waarheid aan het licht. Cole legde uit dat Lily’s Legacy er was om te helpen. Ze brachten eten, meubels, speelgoed voor Maya en – het meest verbazingwekkende – een cheque van $ 25.000 om Sienna’s huur en medische rekeningen te betalen. Hawk bood haar een baan aan als maatschappelijk werker, compleet met salaris en ziektekostenverzekering. Ze repareerden zelfs haar auto.
Terwijl de menigte luisterde, kwamen er nieuwe verhalen aan het licht. Lily’s Legacy had een veteraan met een posttraumatische stressstoornis geholpen, de hartoperatie van een kind betaald en huizen van executie gered. Angst maakte plaats voor dankbaarheid. Buren verontschuldigden zich voor hun harde woorden en mevrouw Johnson omhelsde Sienna en gaf toe dat ze een verkeerde inschatting had gemaakt.
De renovatie van Sienna’s appartement was voltooid. Nieuwe meubels, een echt bed voor Maya en een keuken vol eten vervingen de oude sporen van armoede. Hawk sprak met Sienna en legde haar nieuwe rol uit: ze wilde anderen in de gemeenschap helpen en haar eigen ervaringen gebruiken om gezinnen in nood te ondersteunen. Ze waren van plan een gemeenschapscentrum te bouwen – Clark House – dat naar haar vernoemd zou zijn, met beroepsopleidingen, medische zorg en naschoolse programma’s.
