De volgende ochtend bekeek Richards beveiligingsmanager, Ethan Morales, de beelden op verzoek van Richard. Ethan, een voormalig politieagent, was nauwgezet in zijn werk.
Terwijl hij de opnames doornam, verscheen er iets onverwachts. De beelden toonden Clara die de studeerkamer binnenkwam, zorgvuldig afstofte en vertrok zonder de lade aan te raken. Uren later glipte er nog iemand naar binnen: Daniel Whitmore, Richards 22-jarige zoon.
Daniel bewoog snel, keek over zijn schouder en haalde het geld eruit. Hij stopte het in zijn zak en liep grijnzend weg.
Ethan leunde verbijsterd achterover. Daniel stond bekend om zijn roekeloze uitgaven, gokschulden en lange nachten in de stad. Maar dit was anders. Hij had zijn vader Clara het huis uit laten zetten om zijn eigen sporen te verdoezelen.
De waarheid confronteert trots
Toen Ethan de beelden aan Richard liet zien, verhardde de uitdrukking op zijn gezicht. Zijn trots vocht tegen de waarheid. Toegeven wat er gebeurd was, betekende Clara’s onschuld en de schande van zijn zoon erkennen.
« Ik regel dit wel », mompelde Richard, terwijl hij het probeerde te negeren.
« Meneer, » zei Ethan vastberaden, « u kunt dit niet begraven. Clara verdient gerechtigheid. »
