Toen Angela van haar man eiste dat hij moest kiezen – ‘Of je vader gaat naar een verzorgingshuis of ik vertrek’ – had ze nooit gedacht dat Stefan haar op haar woord zou geloven.
Gevangen tussen de vrouw met wie hij zijn leven wilde delen en de vader die hem met zijn standvastige, stille kracht had gevormd, nam Stefan een besluit dat alles veranderde.
Voor hem belichaamde zijn vader wijsheid, toewijding en onbaatzuchtigheid. Voor Angela was hij slechts een last.
Haar hart was zijn geduld kwijt. Stefan herinnerde zich nog steeds de man die hem voor het eerst liet zien wat liefde werkelijk betekende.
Gektor, een weduwnaar, bleef in het huis wonen dat hij en zijn overleden vrouw samen hadden gebouwd, waar elk kraakje in de vloer de herinneringen weergalmde en elke foto aan de muur leek te spreken.
Zijn bewegingen werden trager naarmate hij ouder werd, maar zijn geest bevatte nog steeds een leven vol vreugde en wijsheid.
