Zij en haar moeder zijn nu close – closeer dan ooit. Ze hebben alles besproken. De pijn. De keuzes. De dingen die ze anders hadden gewild. En ze vergaven elkaar dat ze niet beter wisten.
Mark hield zich aan zijn belofte. Hij vertrok. Emily hoorde via een vriend dat hij naar Michigan was verhuisd en ergens rustig opnieuw was begonnen. Ze voelt soms een beetje nieuwsgierigheid, maar ze weet dat afstand houden het beste is.
Sommige deuren moeten, als ze eenmaal gesloten zijn, ook gesloten blijven.
Dit verhaal eindigt niet met een reünie. Of een perfecte, schone oplossing.
Het eindigt met helderheid.
En soms is dat genoeg.
