Richard ging naast haar zitten. Even hing er een stilte tussen hen – twee levens, werelden van elkaar verwijderd, maar toch verbonden door een enkel moment in de hemel. Toen boog Richard zich naar haar toe en fluisterde woorden die
Amara tot tranen toe bewogen:
« Ik had er voor mijn dochter moeten zijn… maar dat deed ik niet. Je deed me aan haar denken. »
Zijn pijn, haar tranen
… Amara verstijfde. Ze begreep het niet helemaal, maar ze voelde de zwaarte in zijn stem. Richard legde fragmenten uit: Jaren geleden had zijn tienerdochter een overdosis genomen tijdens een zakenreis. Hij had al het geld van de wereld, maar hij was er niet voor haar toen ze hem het hardst nodig had.
« Ik ben haar kwijtgeraakt omdat contracten belangrijker voor me waren dan mijn familie », gaf hij toe met tranen in zijn ogen.
Amara was er kapot van. Ze miste haar moeder met heel haar hart, en zijn verdriet weerspiegelde het hare. Voor het eerst sinds de dood van haar moeder had ze het gevoel dat iemand de leegte in haar hart begreep.
Richard nam een plotseling besluit. « Je blijft hier niet. Niet alleen. » Hij beval de chauffeur Amara naar de auto te brengen. Ze aarzelde, maar iets in zijn trillende stem zei haar dat dit geen medelijden was. Het was redding.
Een penthouse in plaats van een bank.
Die nacht was Amara niet buiten aan het vriezen, maar lag ze in de logeerkamer van Richards appartement in Manhattan. De skyline van de stad glinsterde door de brede ramen. Ze had geen idee dat haar moedige daad de deur had geopend naar een toekomst waar ze nooit van had gedroomd.
De daaropvolgende weken bleef Richard dicht bij Amara. Aanvankelijk dacht ze dat het zijn schuld was. Maar langzaamaan besefte ze iets diepers: hij was aan het veranderen.
De man die ooit ‘De IJskoning’ werd genoemd, sloeg belangrijke vergaderingen over om haar introductie bij te wonen. Hij zat met haar in bars in plaats van in vijfsterrenrestaurants. Hij vroeg haar naar haar moeder, het buurthuis en hoe het was om op te groeien zonder iets. Voor het eerst in jaren luisterde hij naar haar.
