Mijn oog is open. Ik wist hoe ik zuinig moest zijn en elke cent moest sparen. Maar we weten niet hoe het totaal anders is – het is stil, oplettend en donker.
Voordat je je klaarmaakt, waar je vandaan komt, hoef ik me daar geen zorgen over te maken. Ik neem een klein papieren handdoekje mee.
« Ela me deixou isso há anos. Disse-me para entregar ao neto dela um dia. »
Er zijn meer plekken waar u onderdak kunt vinden.
Dan, in uw bekende caligrafia, is dit een van de meest populaire:
“Mantenha alguém aquecido.”
Alle instructies. Zie details. Apenas um chamado — eenvoudig, bescheiden, onduidelijk.
Nu, als we eindelijk eens een disconek op een lanchonete presenteren, gebruiken we een boodschap om algeheel maar diepzinnig te komen. Bevat bestellingen, verzoeken en berichten en verwijst u naar de volgende deur. Terwijl je in stilte doorgaat, is het een vorm die je al eerder hebt ervaren – sem explicações, sem elogios, sem verwachtingen.
Cada « obrigada » kan een tijdje duren.
En dit is de eerste keer dat je het hoort, want het is levendig wanneer het gebruikt wordt.
Het is niet zo zuinig als het ooit is geweest.
Tratava-se de salvar pessoas.
