Ze spotten met de erfenis van mijn grootvader, totdat ze zagen hoe het er werkelijk uitzag.

Alleen ter illustratie

Toen de advocaat aankondigde dat ik het oude huis mocht verlaten, barstte de hele kamer in lachen uit.

 

« Ze heeft schimmel en herinneringen », grapte een neef.

Maar terwijl zij het verval zagen, zag ik de essentie van opa’s erfenis.

Toen ik er eenmaal was ingetrokken, ontdekte ik een verborgen kamer achter een boekenkast, vol met zijn textielpatenten, notitieboekjes en onafgemaakte projecten.

Alleen ter illustratie

Geïnspireerd stortte ik mij op de droom die hij nooit heeft kunnen waarmaken en startte ik in datzelfde huis een stoffenbedrijf.

En zo begon het te gebeuren – en zo ontstond ook hun jaloezie.

Nu komen dezelfde familieleden die me eerst lachten, om hulp en investeringen vragen.

Ik glimlach, weiger beleefd en ga verder.

Terwijl ik bij de open haard zit, onder zijn foto op de schouw, zeg ik zachtjes: ‘Het is ons gelukt, opa.’

Ze waren op jacht naar geld. Ik erfde iets veel waardevollers.

En toen hield het lachen op.