Laten we eerlijk zijn.
Oké, laten we dit eens doornemen met wat zwarte humor en botte eerlijkheid. Hier is onze hoofdpersoon, bediend door een gewaagde serveerster die rechtstreeks uit het boek « Worst Customer Service Stories » lijkt te komen. Om het helemaal af te maken, voert Karen de klassieke « snatch and grab »-beweging uit waar elke realityshow trots op zou zijn.
Het $10-debat: jaren 50 versus jaren 2020
Ten eerste, hoe zit het met je houding? Tien dollar verandert misschien geen levens, maar het is zeker geen klap in het gezicht. Blijkbaar verwachtte onze ober een royale fooi, alsof we in de jaren 2020 leefden op de inflatie, maar dan op steroiden. Ze kreeg een driftbui die haar in het middelpunt van de « Ik word ontslagen »-radar plaatste.
Hoe zit het met de klantenservice?
Klantenservice is tegenwoordig als een doos bonbons – het kan bitter, nootachtig of zoet zijn. Deze serveerster koos ervoor om gal en bravoure te bieden in plaats van waardering. Ze rolde zo theatraal met haar ogen dat het leek alsof ze auditie deed voor een soapserie.
En dan komt de vergelding!
In ware Karen-stijl leunde onze hoofdpersoon niet achterover en accepteerde het. O nee, ze gaf een nieuwe definitie aan « stelling nemen ». De Lincoln van tafel grijpen moet een overwinning op onderdrukking zijn geweest, gecombineerd met een vleugje heerlijke gerechtigheid. Wat was de scène die dit veroorzaakte? Dat is gewoon de kers op de taart!
De andere kant van de medaille
Sommigen zouden kunnen beweren dat onze heldin de goede weg had kunnen kiezen, de teleurgestelde $10 had kunnen laten liggen en met opgeheven hoofd had kunnen vertrekken. Maar waar zat de lol in? Dit werd het soort argument waar restaurantgasten wekenlang over napraatten. Waarom zou je weinig respectloosheid tolereren als het overstemd kan worden door een vuurwerk van triomfantelijke verontwaardiging?
