Er zijn momenten die in de tijd stilstaan, waarin stilte boekdelen spreekt en elk woord zwaar kan aanvoelen. Begrafenissen zijn daar een voorbeeld van. Hoe vind je tussen rouw, herinnering en bezinning de juiste woorden? Of beter gezegd… hoe vermijd je woorden die je misschien, zelfs onbedoeld, kunnen kwetsen? Want ja, sommige zinnen, hoe goed bedoeld ook, kunnen diep kwetsen. Hier zijn er vier die je beter kunt vermijden – en hun veel mildere en meer rustgevende alternatieven.
‘Ze zijn nu op een betere plek’: vals comfort
Het wordt vaak gezegd als troost. Het suggereert dat het lijden voorbij is. Maar op dat moment is de pijn echt, en deze zin kan worden geïnterpreteerd als het negeren ervan . Het kan zelfs worden gezien als een verkapte smeekbede om « verder te gaan » terwijl de wond nog vers is.
Wat kunnen we in plaats daarvan zeggen:
« Het spijt me oprecht voor je verlies. Ik ben er voor je als je me nodig hebt. »
Geen behoefte aan grootse spirituele theorieën: een eenvoudig woord, een oprechte aanwezigheid, is genoeg om een gebroken hart te verwarmen.
