Al snel ontstond zo’n situatie. Moeder voelde zich plotseling onwel en moest voor onderzoek naar het ziekenhuis. Ik besloot mij tot mijn dierbaren te wenden.
– Hallo, Vasili! Het gaat niet goed met mama, we moeten haar naar het ziekenhuis brengen. Kunnen wij een paar dagen bij u verblijven?
– Kom op, we zullen het uitzoeken! Hij antwoordde.
Het ziekenhuis vertelde mij dat ik drie dagen voor controle moest terugkomen. Ik belde de vrouw van mijn broer om te vragen of er iemand thuis was.
“Mama is thuis. Appartement 35, tweede ingang vanaf de straat.
Ik was blij, maar een minuut later kreeg ik een bericht:
“Overnachting – 300 hryvnia voor twee personen per dag. Eten – 150 per persoon. »
Ik kon mijn ogen niet geloven! Wij hebben ze gratis gevoerd en ze hebben ons een prijslijst gestuurd? Ik heb het mijn moeder niet verteld, ik was bang voor haar hart.
Ik overtuigde haar om in een goedkoop hotel te verblijven en legde uit dat dat veel comfortabeler zou zijn. Ze vroeg zich af waarom ze geld moest uitgeven, maar uiteindelijk stemde ze toe. Een paar dagen later kwamen we thuis en onze familieleden vroegen ons niet eens waar we naartoe waren verdwenen.
Moeder ging hen tegemoet:
