Vroeger bewaarden mensen soms een haarmedaillon of een melktandje als aandenken aan hun jeugd. Maar in de context van rouw kunnen deze voorwerpen een heel andere betekenis hebben.
Waarom zou dit verontrustend zijn?
Deze fysieke ‘resten’ hebben een symbolische kracht. Ze kunnen een zeer tastbare band met een overledene in stand houden, wat de emotionele scheiding soms bemoeilijkt. Om nog maar te zwijgen van het mogelijke ongemak voor andere familieleden.
Wat kunnen we behouden?
