Geurloos, probleemloos en verrassend duurzaam.
Laten we eerlijk zijn: veel zelfgemaakte tuiniertips hebben een vervelende bijsmaak. Niet deze. Gespoelde en gedroogde eierschalen stinken niet, schimmelen niet (zolang je vocht niet laat woekeren) en trekken geen ongewenste beestjes aan zoals etensresten. Het is schoon, makkelijk en past perfect in een duurzame levensstijl. Waarom zou je calciumvervangers in plastic verpakkingen kopen als je ontbijt er al een bevat?
Een netzak met grote ambities
Nu weet ik wat je denkt: « Een zak eierschalen ophangen? Echt? » Ja, echt. Het enige wat je nodig hebt is een netzak met trekkoord (die knoflook- of citruszakjes doen wonderen), een beetje zon en een beetje geduld. Hang hem bij je moestuinbedden, bloembakken of zelfs potplanten. Na verloop van tijd zullen regenwater en zwaartekracht hun werk doen, waardoor de eierschalen langzaam vergaan en de aarde eronder verrijken. Het is zo passief-agressief als tuinieren maar kan zijn – en ik bedoel dat in de beste zin van het woord.
Het is geen wondermiddel.
Laten we niet overdrijven: eierschalen redden je tuin niet in hun eentje van de ondergang, noch zullen ze ongedierte van de ene op de andere dag uitroeien. Ze zijn een van de vele kleine dingen die samen tot grotere resultaten leiden, een beetje zoals het zout in je soep of een kneepje citroen over gebraden kip. Het draait allemaal om balans. De truc met de zak eierschalen werkt het beste in combinatie met andere slimme technieken: composteren, mulchen, vruchtwisseling en alle andere grote successen van verantwoord tuinieren.
Breek, spoel, herhaal.
Dus de volgende keer dat je eieren breekt voor de zondagse brunch of doordeweeks een quiche bakt, wacht dan even voordat je de schelpen weggooit. Spoel ze af, laat ze drogen en bewaar ze op een veilige plek. Zodra je er genoeg hebt verzameld, geef ze dan een tweede leven als tuinwachters. Het is zuinig, het geeft voldoening en het zou zomaar kunnen dat je achtertuin aanvoelt als een geheim wapen. Want, spoiler alert: dat is het ook.
