In tegenstelling tot de huidige vaccins werd het pokkenvaccin toegediend met een unieke techniek: een gevorkte naald. Deze naald, voorzien van twee kleine puntjes, prikte herhaaldelijk in de huid om een kleine hoeveelheid virus in de lederhuid te brengen. Deze methode veroorzaakte een karakteristieke huidreactie: er vormde zich een blaar op de injectieplaats, die uiteindelijk barstte en een korst en vervolgens een rond litteken achterliet. « Dit litteken is een getuigenis van een tijd waarin de geneeskunde streed tegen anderszins dodelijke ziekten », legt Lydia Mammar, specialist in medische geschiedenis, uit.
Waarom op de linkerarm?
De pokkenvaccinatie werd bijna altijd op de linkerbovenarm gegeven om de respons op het vaccin te kunnen monitoren zonder de dagelijkse activiteiten van de patiënt te verstoren. Dit litteken is een veelvoorkomend teken geworden, vooral bij mensen geboren vóór de jaren 70, toen de massale pokkenvaccinatiecampagnes stopten.
Een teken van bescherming
