Een bitterzoete emotie
Voor Mary was het een schok, gemengd met nostalgie, om de ring zoveel jaar later weer terug te vinden. Ze had dit moment graag willen delen met haar inmiddels overleden man, die volgens haar hartelijk had kunnen lachen om dit ongewone verhaal . « Hij had een geweldig gevoel voor humor « , zegt ze liefdevol.
Deze aflevering herinnerde hem eraan hoe sterk emotionele herinneringen aan voorwerpen kunnen zijn. Sindsdien heeft ze besloten beter voor haar sieraden te zorgen. « Ik zal haar nu beschermen , » belooft ze.
Een fenomeen dat niet zo geïsoleerd is
Verrassend, dat zeker. Maar dit soort verhalen is niet uniek in de wereld. In Zweden had een vrouw genaamd Lena Paahlsson een vrijwel identieke ervaring. In 1995 verloor ze haar trouwring tijdens het koken. Ondanks een onvermoeibare zoektocht (zelfs het verwijderen van de tegels uit zijn keuken) bleef de ring onvindbaar.
Pas in 2011, toen ze in haar tuin wortels aan het plukken was, vond ze eindelijk haar juweeltje… opnieuw een wortel ingesloten. Het echtpaar vermoedt dat de ring tussen groenteschillen terecht is gekomen, die vervolgens als compost zijn gebruikt. De natuur heeft het in haar grote traagheid in de loop van de seizoenen weer teruggegeven.
