Lepelplanten zijn een van de meest geliefde kamerplanten ter wereld. Hun glanzend groene bladeren en zuiverwitte bloemen geven elke kamer elegantie en staan bekend om hun gemakkelijke kweek.
Maar als het erop aankomt om ze consistent te laten bloeien, hebben de meeste mensen moeite. Misschien heb je een lepelplant die er gezond uitziet, maar al jaren niet meer bloeit.
Daar komt het geheim van mijn grootmoeder om de hoek kijken. Zij liet elk seizoen bloeiende lepelplanten bloeien, en haar eenvoudige methode werkt vandaag de dag nog steeds net zo goed als tientallen jaren geleden.
Waarom vredeslelies niet altijd bloeien
Een van de belangrijkste redenen waarom kwekers gefrustreerd raken door lelies, is dat hun behoeften vaak verkeerd worden begrepen.
Deze planten komen oorspronkelijk uit tropische regenwouden, waar ze in warme, schaduwrijke omgevingen met een constante vochtigheid en hoge luchtvochtigheid leven.
Binnen zetten we ze in donkere hoeken of geven we ze te veel water en dan vragen we ons af waarom ze niet bloeien.
Lepelplanten hebben licht nodig, maar geen direct zonlicht. Ze gedijen goed in helder, indirect licht bij een raam op het noorden of oosten.
In diepe schaduw overleven ze, maar produceren ze zelden bloemen. Te veel water geven is een ander probleem. De wortels houden van vocht, maar kunnen niet in drassige grond staan, en te natte potten leiden snel tot wortelrot.
Tot slot speelt meststof een grote rol. Te veel stikstof zorgt voor weelderige bladeren, maar zonder voldoende fosfor vormt de plant geen bloemaren.
Inzicht in deze basisbehoeften vormt de basis voor succesvolle zorg en legt de basis voor de speciale techniek waar mijn grootmoeder bij zwoer.
