Op dat moment stortten de muren die mij gevangen hielden in. De façade van Marcelo en Clara, verborgen achter de getuigenis van een negenjarige.
De uitspraak was scherp en beslissend:
— “Het hoofdbewind wordt toegekend aan de moeder, mevrouw Verónica Ibáñez. De vader krijgt beperkt bezoek, onder therapie.”
Een collectieve ademhaling ging door de hal. Ortega boog verslagen. Clara draaide zich om en onderdrukte haar woede. Marcelo zakte in elkaar als een verslagen commandant.
Maar ik hief mijn hoofd op. Voor het eerst in tijden kon ik ademen.
Ik had niet alleen de zaak gewonnen. Ik had mijn waardigheid teruggewonnen. En bovenal de toekomst van mijn zoon.
