Ik was eerst nieuwsgierig hoe ik in haar wereld zou passen.
Kinderen hebben echter een manier om je onverwachte lessen over geduld en liefde te leren. Ze begon me « papa » te noemen toen ze vier was.
Het gebeurde gewoon vanzelf; ik heb haar er nooit om gevraagd. Ik besefte toen dat biologische factoren niet altijd nodig zijn om liefde oprecht en betekenisvol te laten zijn.
Ze is momenteel dertien jaar oud en worstelt met de moeilijkheden van de adolescentie. Haar biologische vader duikt regelmatig op en verdwijnt weer uit haar leven. Hoewel ze het niet uitspreekt, is ze zich bewust van de onvoorspelbaarheid van haar leven.
Op een avond stuurde ze me een direct berichtje met de vraag: « Kun je me ophalen? » Geen reden, gewoon een stille smeekbede. Ik aarzelde niet – ik reed rechtstreeks naar haar toe.
