Symptoom 2: Snel en onverklaarbaar gewichtsverlies:
Snel en onverklaarbaar gewichtsverlies kan ook wijzen op alvleesklierkanker. Groeiende alvleeskliertumoren absorberen calorieën en voedingsstoffen uit gezond weefsel, waardoor meer calorieën worden verbrand. De tumoren verstoren ook de afscheiding van spijsverteringsenzymen die nodig zijn voor een goede opname van voedingsstoffen, waardoor gewichtsverlies wordt versneld. Hoewel lichte gewichtsschommelingen voor de meeste mensen normaal zijn, vereist aanzienlijk en snel gewichtsverlies medische aandacht.
Symptoom 3: Verlies van eetlust.
Verlies van eetlust of een vol gevoel na het eten van kleine hoeveelheden voedsel, ook wel bekend als vroegtijdige verzadiging, kan ook wijzen op alvleesklierkanker. Groeiende alvleeskliertumoren kunnen druk uitoefenen op omliggende organen, zoals de maag en darmen, waardoor de zenuw- en hormonale signalen die de eetlust reguleren, verstoord raken. Bovendien geven kankercellen stoffen af die de honger verder onderdrukken. Al deze mechanismen verminderen de eetlust aanzienlijk en dragen bij aan gewichtsverlies.
Symptoom 4: Bleke ontlasting:
Als u ongewoon lichte of lichtbruine ontlasting opmerkt, kan dit ook wijzen op alvleesklierkanker. Gezonde ontlasting is normaal gesproken bruin vanwege bilirubine. Als alvleeskliertumoren echter de galstroom belemmeren, kan de bilirubine de darmen niet bereiken en wordt de ontlasting ongewoon bleek. Als deze kleurveranderingen aanhouden, raadpleeg dan een arts, vooral als u symptomen van geelzucht heeft.
Symptoom 5: Donkere urine:
Donkere urine kan ook wijzen op alvleesklierkanker. Omdat tumoren voorkomen dat bilirubine in de ontlasting wordt uitgescheiden, hoopt het zich op in het bloed en wordt het uiteindelijk via de urine uitgescheiden, wat resulteert in een donkerdere kleur. Naarmate de bilirubinespiegel stijgt, kan de kleur van de urine veranderen van lichtgeel naar amberkleurig, donkerbruin of zelfs zeer donker.
Symptoom 6: Jeukende huid:
Grote hoeveelheden bilirubinekristallen die door alvleeskliertumoren onder de huid worden afgezet, kunnen hevige jeuk veroorzaken, zelfs zonder zichtbare uitslag. De jeuk begint meestal op de handpalmen en voetzolen, maar kan zich verspreiden als bilirubine-afzettingen door celmembranen heen breken.
Ook kunnen de ogen jeuken en hevig tranen.
Symptoom 7: Buikpijn.
Belangrijke spijsverteringsprocessen, zoals het legen van de maag en het verplaatsen van voedsel door de darmen, zijn afhankelijk van gecoördineerde spierbewegingen. Naarmate alvleeskliertumoren groeien, kunnen nabijgelegen organen, zoals de darmen en de maag, echter bekneld raken, wat spasmen kan veroorzaken. Zenuwen die signalen overbrengen, kunnen ook bekneld raken, wat ernstig ongemak kan veroorzaken. Raadpleeg een arts als u aanhoudende buikpijn ervaart, vooral als deze gepaard gaat met andere symptomen.
Symptoom 8: Onverklaarbare rugpijn
Onverklaarbare rugpijn kan ook een mogelijk symptoom zijn van alvleesklierkanker. Groeiende alvleeskliertumoren kunnen het zenuwnetwerk rondom het orgaan irriteren of comprimeren. De alvleesklier bevindt zich vlakbij de wervelkolom en belangrijke zenuwen die het ruggenmerg verlaten, lopen er vlakbij. Tumoren die deze zenuwen aantasten, kunnen rugpijn veroorzaken. Hoewel veel factoren tijdelijk rugpijn kunnen veroorzaken, vereist aanhoudende, onverklaarbare pijn in de midden- of bovenrug medische hulp.
Symptoom 9: Misselijkheid en braken.
Naarmate tumoren groeien, kunnen ze ook de afvoer van maaginhoud uit de maag, lever en alvleesklier belemmeren, waardoor de spijsvertering verstoord raakt. Deze blokkades kunnen buikpijn, ophoping van gifstoffen en een verstoorde stoelgang veroorzaken, wat leidt tot ernstige misselijkheid. Irritatie en blokkade van de nervus vagus, die helpt bij het synchroniseren van het spijsverteringsritme, kan maagreflux veroorzaken, wat leidt tot braken.
Symptoom 10: Nieuw ontstane diabetes:
Nieuw gediagnosticeerde diabetes kan ook wijzen op alvleesklierkanker. De alvleesklier speelt een cruciale rol bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel door de hormonen insuline en glucagon af te scheiden. De ontwikkeling van tumoren in het alvleesklierweefsel verstoort de afgifte van deze glucoseregulerende hormonen. Naarmate de kanker zich ontwikkelt, kan dit leiden tot onvoldoende insulineproductie, wat leidt tot hyperglykemie, ook wel diabetes genoemd. Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u plotseling diabetes krijgt.
