De zin
Tijdens het laatste proces schreeuwden hun advocaten, beledigden ze me en noemden ze me een bedrieger. Maar het bewijs was onweerlegbaar.
De rechter verklaarde het testament authentiek en kende mij de helft van de bezittingen toe. Er viel een stilte in de rechtszaal. Isabel werd bleek, Fernando balde zijn vuisten. Voor het eerst haalde ik opgelucht adem.
Een nieuw leven
Ik erfde niet alleen geld en aandelen, ik erfde ook plicht. Toen ik toetrad tot de raad van bestuur, was ik niet langer de timide bibliothecaresse die ze ontsloegen. Ik was een vrouw met zowel een stem als autoriteit.
—“Vanaf vandaag zal ik de erfenis van David bewaken,” kondigde ik vastberaden aan.
De terugkeer naar huis
Zes maanden later passeerde ik opnieuw de poort van het landhuis waar ik uit was gezet. De geur van de seringen die we hadden geplant, hing nog steeds in de lucht. In de kast ontdekte ik zijn lievelingstrui, onaangeroerd, alsof hij op me wachtte. Deze keer huilde ik, maar het waren tranen van triomf.
