Toen verzamelde ik al zijn spullen, stopte ze in koffers en kartonnen dozen en doorzocht het huis om te zien of er nog iets van hem over was.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexel
Ik pakte alles wat van deze man was en pakte het in. Ik wilde niets van hem in mijn appartement hebben. Ik wilde geen aandenkens aan hem in mijn appartement, noch iets dat doordrenkt was van zijn energie. Ik wilde hem gewoon uit mijn leven hebben, zodat ik verder kon.
Ik was het grootste deel van de dag bezig met het inpakken van zijn spullen, totdat hij thuiskwam van zijn werk en de deurbel hoorde. « Wat is er met het slot gebeurd? Waarom werken mijn sleutels niet? » vroeg hij.
« Je hebt niet eens hallo gezegd! » meldde ik.
« Wat is dit? » zei Aiden, terwijl hij me zijn spullen liet zien. « Wat is er gebeurd, Claire? »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexel
« Alsjeblieft, Aiden. Ik ben klaar met je. Neem je spullen en rot op met je maîtresse! Ik vraag een scheiding aan! »
Aiden keek me aan alsof hij de vrouw die ik was geworden niet herkende. « Wie is zij? Waar is deze zwijgzame vrouw die op het eerste gezicht alles deed wat ik wilde? » Hij moest even nadenken.
« Aiden, ik weet alles. Je houdt niet van me, je gebruikt me alleen maar. Ga weg en kom niet meer terug. Ik zal je niet vergeven! »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexel
