Een paar dagen later ontving hij een brief van het kantoor van de burgemeester.:
“In erkenning van de snelle en heldhaftige actie die het leven van het kind heeft gered, geeft de stad een speciale prijs aan de Heer.”
Hij kreeg ook een ansichtkaart van Maria.:
“Ik zal nooit woorden vinden die mijn dankbaarheid kunnen uiten. Bedankt dat je op dat moment op deze parkeerplaats was. Als jij er niet was geweest…”
Op de school van Maria ‘ s zoon werd een speciale ontmoeting met Tom georganiseerd, waar hij de kinderen vertelde hoe belangrijk het is om op de schade van anderen te reageren.
De stad lanceerde een campagne:
Laat je kind niet achter in de auto-zelfs niet voor een minuut!”
Spandoeken fladderden op parkeerplaatsen, flyers werden verspreid in scholen, educatieve video ‘ s vlogen op de radio. En het begon allemaal met één persoon die niet onverschillig voorbijging.
Tom bleef bescheiden leven. Hij kwam terug van zijn werk via dezelfde route, langs dezelfde supermarkt. Maar er is iets veranderd. Mensen herkenden hem. Ze glimlachten en knikten goedkeurend. En Hij glimlachte en zei::
– Iedereen kan een held worden. Ik wil het gewoon.
