Ze ontmoetten elkaar toevallig. Ze kwamen elkaar tegen in het kantoorpand waar ze voor verschillende bedrijven werkten en raakten aan de praat terwijl ze in de rij stonden bij een koffiezaak.
Maksym nam de tijd om avances te maken, wat hem de sympathie opleverde van Tatiana, die genoeg had van zijn opdringerigheid en leugenachtigheid.
Wat Grigory betreft, zijn affaire met Angelina duurde precies zo lang totdat het meisje besefte dat haar uitverkorene ziekelijk hebzuchtig was.
Volgens geruchten die Tatiana van gemeenschappelijke vrienden hoorde, had Grigory na zijn breuk met Angelina verschillende kortstondige affaires. Geen daarvan groeide echter uit tot een serieuze relatie.
Hij bleef bij hetzelfde bedrijf werken, maar kreeg geen promotie. Misschien speelden zijn persoonlijke kwaliteiten, die zijn superieuren uiteindelijk wel herkenden, een rol.
Vijf jaar na de scheiding ontmoette Tatiana bij toeval haar ex-man in een winkelcentrum.
Grigory was zichtbaar ouder geworden. Zijn haar werd grijs en zijn ogen waren vermoeid. Hij begroette haar onhandig en vroeg hoe het met zijn zoon ging.
Tatiana antwoordde beleefd dat Kirill opgroeide tot een intelligente en actieve jongen. Hij was een uitstekende leerling en een goede zwemmer. « En hoe gaat het met jou? » vroeg Grigory onzeker.
« Goed, » glimlachte Tatiana. « Maxim en ik zijn vorig jaar getrouwd. Kirill is dol op hem. »
Mama helpt, maar nu meer met de bloemen dan met haar kleinzoon. Hij is inmiddels volwassen. « En hoe gaat het met jou? » « O, ik ben gewoon aan het werk, » haalde Grigory zijn schouders op.
« Ik ben nu single, ik huur een appartement. » « Ik begrijp het, » knikte Tatiana. « Nou, veel succes. »
« Jij ook, » antwoordde haar ex-man zachtjes, terwijl hij haar nakeek. Lopend door het winkelcentrum dacht Tatiana terug aan die avond vol schnitzels en ultimatums. Destijds dacht ze dat haar leven uit elkaar viel, maar in werkelijkheid was het het begin van een veel gelukkiger hoofdstuk.
Ze glimlachte en draaide Maksims nummer. « Hoi! Ben je vergeten dat we vandaag naar Kirills schoolconcert gaan? » « En ja, ik maak schnitzels voor het avondeten. Mam heeft me geleerd hoe ik ze nog lekkerder kan maken dan die van haar. »
Terwijl ze haar telefoon in haar tas stopte, bedacht Tatiana dat het lot soms vreemde lessen biedt. En soms kunnen zelfs gewone schnitzels de katalysator zijn voor grote veranderingen in het leven.
