“Misschien hebben we elkaar daarom ontmoet”, antwoordde hij. – Omdat we geen perfectie nodig hebben. Alleen de waarheid.
Susanna pakte zijn hand. Ze voelde een warmte die niet alleen fysiek was. Het was iets dieper, alsof zijn aanwezigheid de donkerste hoeken van haar ziel kalmeerde.
“Ik weet niet wat de toekomst voor ons in petto heeft”, fluisterde ze. “Maar Ik wil het graag met je onderzoeken.”
“Laten we dan beginnen. Niet onmiddellijk uit liefde, niet uit Beloften. Alleen van de aanwezigheid.
Ze glimlachte. En zo begon hun gemeenschappelijke pad – niet ideaal, maar echt.
Denk je dat ik dit niet moet doen?! – Hij antwoordde. “Ik ben ook bang.”Maar ik kan niet tegelijkertijd een partner, accountant, consultant en schild zijn.
Er was stilte. Alleen het tikken van de klok op de muur herinnerde hem eraan dat de tijd niet was gestopt.
Suzanne verborg haar gezicht in haar handen. Ze voelde dat alles uit elkaar kon vallen – de droom, de relatie, de hoop.
Maar toen ging Christopher naast haar zitten en zei iets wat ze niet had verwacht.:
Als dit allemaal alleen zinvol is als het gemakkelijk is, dan is het helemaal niet logisch. Maar ik geloof in ons. Naar deze plek. En in jou.
Suzanne keek hem aan door haar tranen heen. Ze pakte zijn hand. Ze voelde de kracht niet van woorden, maar van aanwezigheid. Degene die blijft ondanks de storm.
