De president stond op, schudde haar de hand en kondigde haar promotie officieel aan. Er was een applaus. Verschillende mensen glimlachten dankbaar. De anderen werden stil en probeerden misschien uit te zoeken hoe ze daar nu stond.
Sofia ging zitten in haar nieuwe plaats, precies waar Alexander gisteren had gepland te zitten als het “hoofd van de afdeling. Ze opende haar notitieboekje, paste haar pen aan en glimlachte een beetje. Voor mezelf, niet voor hem.
In de namiddag hield hij een reeks bijeenkomsten met het team. Ze luisterde aandachtig, stelde specifieke vragen en schreef ze op. Ze verraste iedereen met haar kalmte en professionaliteit. Ze hoefde niet te bewijzen dat ze geschikt was. Ze deed het gewoon.
Alexander zwijgt. Het was pas na zestien uur, toen ze elkaar toevallig bij de lift ontmoetten, dat hij zachtjes sprak.:
“Sofia, kan ik je even spreken?”
Ze wendde zich tot hem.
– Als u een afspraak nodig heeft, kunt u een afspraak maken via mijn assistent. Ik heb vandaag een vol schema.
“Meen je dat?”Wat is het?”vroeg hij ongelovig.
– Ja, natuurlijk.
