Hoewel slaapverlamming voornamelijk mensen met narcolepsie treft, kan het af en toe ook bij het grote publiek voorkomen. Hoewel het angstaanjagend is, is het niet gevaarlijk. Laten we ons concentreren op slaapverlamming.
Dit artikel is beoordeeld en geverifieerd door Dr. Anne-Christine Della Valle.
Slaapverlamming: Definitie.
Volgens gegevens uit het Slaaprapport uit 2006, gepresenteerd aan het Ministerie van Volksgezondheid, ervaart tussen de 25 en 60% van de Fransen minstens één keer in hun leven slaapverlamming. Naar schatting komt slaapverlamming slechts bij 0,3 tot 6,2% van de bevolking terug. Slaapverlamming is zeer belastend omdat het soms gepaard gaat met hallucinaties en een symptoom kan zijn van een pathologische aandoening of een ernstige slaapstoornis. Weten hoe het te herkennen, maakt vroege behandeling mogelijk.
Zoals de naam al doet vermoeden, wordt slaapverlamming gekenmerkt door een volledig onvermogen om te spreken, te bewegen of te reageren tijdens de slaap. De term ‘slaapverlamming’ kan echter misleidend zijn. In werkelijkheid treedt slaapverlamming niet op tijdens de diepe slaap, maar tijdens de REM-slaap, zowel tijdens het inslapen als tijdens het ontwaken. Afhankelijk van het moment waarop de aandoening begint, wordt slaapverlamming gedefinieerd als:
hypnagoge verlamming, wanneer iemand in slaap valt;
