Verhaal 2: De “snelle” controle
John had al enkele weken last van een aanhoudende hoest. Nadat hij zonder succes vrij verkrijgbare medicijnen had geprobeerd, besloot hij dat het tijd was om naar de dokter te gaan.
Het bezoek begon zoals gepland: John beschreef zijn symptomen en de dokter knikte, ter voorbereiding op een grondig onderzoek. Maar toen de dokter zijn borstkas ging onderzoeken, was zijn stethoscoop verdwenen.
John keek verward toe hoe de dokter koortsachtig de kamer doorzocht. Hij keek onder het bureau, achter de deur en zelfs in de laden. “Oh nee, niet weer,” mompelde de dokter.
« Alles goed? » » vroeg John, terwijl hij probeerde een klein lachje te onderdrukken.
“Ik denk dat mijn stethoscoop pootjes heeft gekregen en is weggelopen!” » grapte de dokter, zijn gezicht rood van schaamte. “Ik zweer dat dit altijd gebeurt als ik haast heb. »
Na een paar minuten zoeken, keek de dokter John met een verlegen glimlach aan. « Nou, ik denk dat we het vandaag maar bij de goede oude oor-borstmethode moeten houden. »
John, die zich over de situatie vermaakte, zei: « Ik wist niet dat je nog steeds op de oude manier oefende! » »
Ondanks de korte vertraging bevestigde de arts uiteindelijk dat John een lichte luchtweginfectie had en gaf hem een aantal recepten en adviezen voor een snel herstel. John verliet de praktijk met een nieuw verhaal om aan zijn vrienden te vertellen. Hij kon het niet laten om de dokter te waarderen voor zijn vermogen om een gênante situatie om te zetten in iets waar hij hardop om moest lachen.
