Een geluid op de gang haalde Victor uit zijn gedachten.
Voor hem verscheen Irina, zijn dochter van nog maar zeven jaar.
In één oogopslag wist Victor dat er iets mis was.
Normaal gesproken vrolijk en praatgraag, leek ze nu overweldigd, met hangende schouders en haar blik naar de grond.
— Irina, gaat het wel, lieverd? — vroeg Victor terwijl hij van de bank opstond.
Irina keek naar hem en hij zag meteen dat haar ogen rood waren, alsof ze had gehuild.
Het meisje beet op haar onderlip en Victor voelde dat het ernstig was.
— Papa… laat me niet alleen met de nieuwe moeder… ze komt om slechte dingen te doen… — fluisterde Irina, trillend.
Victors hart kromp ineen.
Hij boog zich naar het meisje toe en sloeg haar in zijn armen.
— Wat is er gebeurd, mijn lief?
