Nog een soort krijg is een intieme keuze , die niet afhangt van sociale timing of externe druk. Een soort is geen project om een ander te vullen.
-
“Laat hem niet gewend aan wapens.”
Een baby is niet ‘grillig’: hij geeft uiting aan een minimale behoefte aan veiligheid. Fysiek contact versterkt de hechting en krachtige de emotionele ontwikkeling. Deze behoefte aan eeuwig duurt niet eeuwig, maar is in het begin essentieel.
-
“Een soort moet eten wat het krijgt”
:
Voedselvoorkeuren veranderen, en verstandig betekent niet falen. Door de gevoelens van je kind te respecteren, help je hem of haar een gezonde relatie met eten op te bouwen.
-
“Je moet hem vanaf de geboorte in zijn bedje leggen.”
Elk gezin vindt zijn eigen balans. Samen slapen of aparte bedden, het belangrijkste is dat iedereen in een rustige omgeving slaapt . Er is niet één juiste manier, er is er maar één die voor jou werkt.
-
“Koop groter, dan gaat het langer mee.”
Kinderen groeien snel, dat klopt. Maar een jas drie maten groter dragen of te grote dragen schoenen is niet comfortabel en ook niet goed voor hun motorische ontwikkeling . Draag liever iets strak, zelfs tijdelijk.
-
“Hij zou al zindelijk moeten zijn / moeten kunnen praten / zijn speen moeten kunnen opgeven.”
Kinderen hebben hun eigen tempo. Vroege vergelijking genereren vaak meer angst dan vooruitgang. Het belangrijkste is dat ze zich gesteund en gewaardeerd voelen in hun ontwikkeling.
Wat als we meer zouden luisteren… in plaats van advies te geven?
Nieuwe ouders hebben behoefte aan zachte steun, niet aan aanwijzingen vermomd als advies . Voordat je zegt: « Je zou… » , kun je misschien gewoon vragen: « Wil je praten? » Soms is dat alles wat ze echt nodig hebben.
