Bij de uitgang aangekomen, stopte ik en draaide me nog een keer om. « Karen, Colton, » zei ik, terwijl ik me naar hen beiden omdraaide, « ik hoop dat jullie vinden wat jullie zoeken, maar niet met mij. Ik verdien beter – en ik zal het vinden. »
Met die woorden stapte ik de frisse lucht in, de zonnestralen verwarmden mijn gezicht. Het was symbolisch, als de dageraad van een nieuwe dag. Ik haalde diep adem en inhaleerde de geur van vrijheid en mogelijkheden.
De reis die voor me lag was onzeker, maar ik moest hem leiden. Ik had een geschenk gekregen: een kans om mijn verhaal te herschrijven, een leven op te bouwen gebaseerd op waarheid en authenticiteit. Ik wist dat het niet makkelijk zou zijn en dat er momenten van twijfel en angst zouden zijn, maar ik was er klaar voor om ze onder ogen te zien.