Het leven weeft vaak mysteries in ons leven – momenten die betekenisloos lijken wanneer ze gebeuren, maar jaren later waarheden onthullen die alles veranderen. Dit is het verhaal van Lucía, een jonge studente wiens leven in één onvergetelijke nacht veranderde. Een nacht die haar achterliet met vragen, schaamte, dankbaarheid en bovenal een geheim dat ze zeven lange jaren met zich meedroeg voordat de waarheid aan het licht kwam.
Een studente die worstelt om te overleven
Lucía was derdejaars economiestudente aan de Nationale Autonome Universiteit van Mexico. Ze kwam uit een klein boerengezin in Oaxaca. Haar ouders offerden alles op zodat ze in de hoofdstad kon studeren, in de hoop een betere toekomst op te bouwen dan het harde werk van de landbouw.
Het stadsleven was echter wreed voor de jonge studente met weinig geld. De huur slokte het grootste deel van haar geld op. Collegegeld en boeken verslonden de rest. Ze werkte lange uren in een café in het historische centrum en studeerde daarna tot laat in de nacht. Zelfs toen sloeg ze vaak maaltijden over om geld naar huis te kunnen sturen naar haar jongere broer, die nog op de middelbare school zat.
Lucia leefde in constante uitputting, jonglerend met armoede, schoolwerk en verantwoordelijkheden. Ze dacht zelden aan feestjes of ontspanning. Elke peso telde. Elke beslissing woog zwaar op haar hart.
De nacht die alles veranderde
Op een vrijdag, na een zware dienst, haalde een vriendin haar over om naar haar verjaardagsfeestje in Polanco te gaan. « Je zou zelfs wat kunnen bijverdienen als serveerster op dit soort feestjes, » moedigde ze haar aan.
Lucia verzette zich aanvankelijk – ze had geen tijd, energie of fatsoenlijke kleding voor een chique restaurant. Maar uiteindelijk gaf ze toe. Ze zei tegen zichzelf dat het maar één avond was.
De sfeer op het feest was totaal anders dan in haar leven. Kristallen glazen klonken. Elegante jurken fonkelden. Mannen lachten te hard om dure flessen tequila. Lucía, verlegen en overweldigd, greep naar drankjes die ze beter niet had kunnen drinken. Op een lege maag vertroebelden uitputting en alcohol haar gedachten totdat alles vervaagde.
Toen ze haar ogen opende, was ze niet meer in het restaurant. Ze bevond zich in een luxe hotel aan de Paseo de la Reforma. Naast haar lag een man die ze nog nooit eerder had ontmoet – een volwassen, voorname heer.
Maar het was niet zijn aanwezigheid die haar de rillingen bezorgde. Het was de dikke envelop op het nachtkastje. Daarin: een miljoen pesos contant. Er zat een briefje op met vier huiveringwekkende woorden:
« Denk eens aan dit lot. Zoek me niet. »
