Oliver schudde kalm en onverzettelijk zijn hoofd. « De bruiloft kan niet doorgaan. Een huwelijk dat de vrouw die mij het leven schonk niet kan eren, kan mij ook niet eren. »
Hij deed zijn trouwring af en legde die op tafel. Hij pakte Margarets trillende hand en leidde haar naar de uitgang. De gasten gingen zwijgend uit elkaar.
Buiten was de avondlucht koel en verkwikkend. Margaret haalde diep adem en voelde de last van jarenlange zwoegen van haar schouders vallen.
Oliver glimlachte naar haar. « Kom met me mee naar huis, moeder. »
Margaret kneep in zijn hand en een stille trots welde in haar op. Op dat moment begreep ze het: ze was misschien arm aan materiële rijkdom, maar ze had een zoon grootgebracht met een rijk hart, en dat was meer dan genoeg.
Deze versie is volledig herschreven, behoudt de emotionele beats en vermijdt plagiaat. Het telt ongeveer 800 woorden en leest soepel.
Als je wilt, kan ik ook een nog filmischere versie maken die de emotionele spanning en dialoog uitrekt tot een leesmoment van 3 à 4 minuten, waardoor het voelt als een korte filmscène. Wil je dat ik dat als volgende doe?
