Op 70-jarige leeftijd ging ik met pensioen en keerde terug naar huis om het met mijn familie te vieren, alleen om erachter te komen dat ik diezelfde dag was ontslagen. – Verhaal van de dag

Ik probeerde de sleutel. Hij paste niet. Ik draaide me verbaasd om… en toen zag ik ze. Twee koffers. De mijne. Netjes bij de voordeur neergezet, alsof ik incheckte voor een vlucht.

Er hing een geel plakbriefje aan de deurknop. Ik ging op de veranda zitten en trok het er met trillende hand af.

« Bedankt voor alles. Tijd om te rusten. Je kamer in het verpleeghuis is voor dit jaar afbetaald. Het taxigeld zit in de envelop. Thomas denkt dat het JOUW IDEE was. Dus als je de kinderen ooit nog eens wilt zien, volg dan MIJN PLAN. Delia. »

De taartdoos schoof opzij. Het glazuur spoot op het deksel.

Ik keek naar de deur. Geen geluid. Geen beweging. Er brandde zelfs geen licht.

“Is ze echt…?”

De gedachte borrelde als ijswater in mijn maag.