Helen sprong naar voren alsof ze hem wilde grijpen, maar Evelyn riep: « Raak hem niet aan! » De baby begon te huilen. Een verpleegster stormde naar binnen, gevolgd door bewakers. Helen draaide zich geveinsd kalm naar hen om. « Deze vrouw is hysterisch, » zei ze gladjes.
Daniel sprak eindelijk, zijn toon vlak, bijna verveeld. « Geef gewoon een teken, Evelyn. Laten we er geen lelijke situatie van maken. »
Iets in haar knapte.
Maandenlang had ze hun wreedheid verdragen. Beledigingen, manipulatie, leugens. Ze dachten dat ze haar waardigheid, liefde en familie konden ontnemen. Maar ze wisten niet wie ze werkelijk was.
Evelyn veegde haar tranen weg en zei zachtjes: « Wil je dat ik teken? Goed. Maar eerst moet ik bellen. »
Bekijk meer
Gezinsspelletjes
Ze pakte de telefoon, drukte op een knop en zette hem op de luidspreker. « Thomas, » zei ze, haar stem veranderde – niet langer broos, maar vastberaden, gebiedend. « Rond de overname van Hartwell Industries uiterlijk maandagochtend af. »
Het werd stil aan de lijn.
« Ja, mevrouw Hart. Een bod van driehonderdveertig miljoen? »
Evelyns blik vestigde zich op Richards gezicht.
« Nee. Verlaag het naar vijftig miljoen. Ze hebben vierentwintig uur. »
De verbinding werd verbroken. Het werd stil in de kamer.
Helen fronste. « Waar heb je het over? »
Evelyn glimlachte eindelijk. « Sta me toe me even voor te stellen, » zei ze. « Ik ben Evelyn Hart, oprichter en CEO van NovaTech Systems. Nettovermogen: drie komma acht miljard dollar. »
Helens gezicht verbleekte. Richard fronste. Daniel knipperde ongelovig met zijn ogen.
Bekijk meer
Familiespelletjes
« Uw bedrijf, Richard, » vervolgde ze kalm, « dwarrelt al twee jaar in de schulden. NovaTech was uw laatste kans. Maar u hebt zojuist uw nieuwe eigenaar beledigd. »
Evelyn pakte haar tablet en speelde een video af. Vanessa verscheen op het scherm – ze sloop Evelyns slaapkamer binnen, paste haar sieraden, fluisterde met Helen in de keuken.
Zodra hij de papieren heeft getekend, is Daniel vrij. Het kind zal haar vergeten.
Vanessa verbleekte. Richard vloekte inwendig.
« Je was van plan mijn man, mijn kind en mijn leven te stelen, » zei Evelyn met ijzige stem. « Maar ik heb alles gedocumenteerd. De huwelijkse voorwaarden, de ontrouwclausule, de opnames – je bent alles kwijt, Daniel. »
Hij stotterde. « Jullie… hebben jullie me bespioneerd? »
« Nee, » zei ze. « Ik heb mezelf beschermd tegen een leugenaar. »
Ze draaide zich om naar Helen en Richard. « Ik koop jullie bedrijf voor vijftig miljoen. Dat is vijfentachtig procent onder de waarde. Sla het aanbod af en jullie zijn binnen drie maanden failliet. »
Bekijk meer
Familiespelletjes
Helens arrogantie brak. « Alsjeblieft, Evelyn, we kunnen dit oplossen. We zullen weer een gezin zijn. »
Evelyns toon werd kil. « Mijn naam is mevrouw Hart. En nee, dat kan niet. »
Ze drukte opnieuw op de belknop. Deze keer kwamen zes van haar privébeveiligers binnen.
« Haal ze eruit, » zei ze kalm. « Ze zijn hier niet langer welkom. »
Helen deed nog een laatste wanhopige poging om het kind te grijpen, maar de bewakers hielden haar onmiddellijk tegen.
Evelyns stem verhief zich niet, maar elk woord sneed als glas. « Raak mijn zoon nog een keer aan, en je loopt hier geboeid weg. Morgenochtend heeft elk liefdadigheidsbestuur en elke countryclub waar je lid van bent opnames van je wreedheid. Dan ben je klaar. »
Ze draaide zich om naar Vanessa. « En jij dan, je modellencontract met Lumina? Ik heb veertig procent. Je bent ontslagen – per direct. »
Eindelijk stond Evelyn oog in oog met Daniel. « Wil je scheiden? Afgesproken. Je krijgt niets. En de volledige voogdij over Noah is van mij. Je hebt de papieren al getekend dat je ons niet wilt – perfect bewijs in de rechtszaal. »
Toen de deur achter hen dichtviel, viel er weer een stilte in de kamer, alleen verbroken door Noahs zachte ademhaling. Evelyn kuste hem op zijn voorhoofd. « Het is goed, lieverd, » fluisterde ze. « Mama waakt over je. »
Een paar dagen later verspreidde het nieuws zich over de hele wereld.
« Techmiljardair onthult zijn geheime identiteit nadat hij zijn familie heeft verraden! » schreeuwden de krantenkoppen. Evelyns gezicht was overal – op schermen, in tijdschriften, in talkshows. De wereld noemde haar dapper.
Het imperium van Richard en Helen stortte in. Ze verkochten hun landhuis om schulden af te lossen. Helens vrienden keerden zich tegen hen, en de vrouw die ooit trots was geweest op haar sociale status, werd nu gezien terwijl ze boodschappen deed met kortingsbonnen.
Vanessa’s carrière verdween van de ene op de andere dag. Haar contracten werden geannuleerd, haar volgers verdwenen en er dook een foto op van haar terwijl ze kleding vouwde in een warenhuis. Het onderschrift luidde: « De minnares die alles verloor. »
Daniel werd een wandelend waarschuwend verhaal. Werkloos, blut en vernederd keerde hij terug naar zijn ouders. De grap in zakenkringen was: « Laten we onszelf niet voor de gek houden zoals Daniel. »
Drie maanden later arriveerde Evelyn in haar zwarte Bentley op het hoofdkantoor van NovaTech, Noah in een kinderwagen. Daniel wachtte buiten, mager en wanhopig.
« Evelyn, alsjeblieft, » smeekte hij. « Hij is mijn zoon. Ik heb rechten. »
Ze stopte en keek hem kalm aan. « Je hebt ze op de lijst laten staan. »
