De verlating vond plaats na het eerste incident waarbij ze in tranen uitbarstte.
« Vergeef me… Hij was blind, zwak, egoïstisch. Het is onbegrijpelijk dat jouw kracht waardevoller is dan welk ras dan ook. Ik zweer dat het verandert… Geef me gewoon het geheim van de dreiging. »
Lucía staarde hem zwijgend aan. Het litteken van het oorspronkelijke verraad brandde in haar hart, maar nu was zij degene die sterk was en hij gebroken.
« Nog een kans? » antwoordde ze kil. « Ik heb geleerd zonder jou te leven. En nu ben je weg. »
Hij huilde nog harder en hield haar handen vast, maar ze werd opgepakt en op de schermen ontvangen.
« Als u van uw zaak wilt profiteren, kan ik met u praten als Lady Europa. Maar als vrouw… bestaat Lucía niet meer voor u. »
Alejandro snikte wanhopig en zij, badend in het licht van de monitoren, spleet als een ijskoningin die jouw lot droeg.
Op deze manier kreeg Lucía niet alleen haar leven terug, maar liet ze de wereld – en zichzelf – ook zien dat je zelfs uit de diepste afgrond herboren kunt worden als koningin.
