Charles haalde er nog een document bij. Volgens de wet van Virginia hebben echtgenoten automatisch erfrecht dat voorrang heeft op familietradities. Maar belangrijker nog: Marcus veranderde ook alle eigendomsbewijzen in gezamenlijk eigendom met recht van overleving. Zelfs zonder testament zou alles automatisch naar Ashley zijn gegaan. Gerald keek verbijsterd.
Bedoel je dat we hier helemaal geen recht op hebben? Helemaal geen. Sterker nog, door spullen mee te nemen zonder toestemming, pleeg je technisch gezien diefstal. De kamer werd stil, op Patricia’s scherpe ademhaling na. Raymond zakte in een stoel, eindelijk trof het gewicht van zijn misrekening hem. Er is meer, vervolgde Charles, terwijl hij Marcus’ brief tevoorschijn haalde. Marcus liet ook gedetailleerde instructies achter over waarom hij deze beslissingen had genomen.
Hij begon hardop voor te lezen. Aan mijn familie, als jullie dit lezen, betekent dit dat ik er niet meer ben om Ashley te beschermen tegen jullie wreedheid. Acht jaar lang heb ik jullie mijn vrouw als een buitenstaander zien behandelen. Terwijl Charles Marcus’ woorden las, die jaren van subtiele en minder subtiele mishandeling documenteerden, werden de gezichten van de familie Coleman grauw. Marcus had overal aandacht aan besteed.
Elke kleine, afwijzende opmerking, elke aanname dat Ashley tijdelijk was. Bovendien, vervolgde Charles, had Marcus een ‘no contest’-clausule opgenomen. Elke poging om dit testament aan te vechten, leidt tot verbeuring van elke potentiële erfenis. Raymon begreep eindelijk de volledige reikwijdte van de laatste beschermingsdaad van zijn zoon.
Binnen enkele uren na Charles’ onthulling werd de familie Coleman geconfronteerd met de complete ineenstorting van hun aannames. Raymond werd gedwongen alles terug te geven wat ze hadden meegenomen, inclusief de stoel van mijn grootmoeder die op de een of andere manier in Geralds busje was beland. De sloten die ze hadden vervangen, werden op hun kosten vervangen en ze mochten het terrein niet betreden zonder mijn uitdrukkelijke toestemming.
De dierenartspraktijk die Raymond al aan Dr. Peterson had beloofd, bleef van mij om te exploiteren of te verkopen zoals ik wilde. Het familieland dat ze als hun geboorterecht hadden beschouwd, was nu permanent buiten hun controle. Hun terloopse planningssessies over mijn vertrek werden het bewijs van hun complete onbegrip van zowel de juridische realiteit als Marcus’ ware gevoelens over hen.
