Binnen een paar weken smeedden Alexander en Emily een sterkere band dan ze beiden hadden verwacht. Ze werd ingeschreven op een goede school, waar ze onmisbare steun vond. Emily bloeide op onder zijn invloed, haar lach was de enige zon die door de wolken brak.
In plaats daarvan ontstond de sociale dienst, geactiveerd door Alexander en de plannen van de buren. Ze werd verantwoordelijk gehouden voor haar daden, waardoor Emily nooit meer het slachtoffer zou worden van haar wreedheid.
Met Alexander aan haar zijde leerde Emily weer dromen. De troost van muziek werd geactiveerd door Alexander, die speciaal voor haar een piano in huis plaatste. De buitenlandse klank die ze hoorde, was het bewijs van haar nieuwe leven – een leven verrijkt door liefde, veiligheid en mogelijkheden.
En zo vond een klein meisje, in een speling van het lot, dat door haar stiefmoeder in de steek was gelaten, niet alleen een thuis, maar ook een gezin. Dankzij Alexander en Emily kan die gebrokenheid worden omgezet in een nieuw begin, en kan het licht van de overdracht je soms, wanneer de wereld op zijn donkerst lijkt, leiden naar waar je werkelijk thuishoort.
