Ik was verbaasd – niet door het feest zelf, maar door haar flagrante minachting voor vertrouwen en eerlijkheid.
Wat het meeste pijn deed, was niet het geld of de rotzooi; het was het verraad. Mijn vrijgevigheid was haar persoonlijke zakelijke kans geworden en ze voelde geen enkele spijt. Toen ik het aan onze moeder vertelde, gaf ze me de schuld van mijn overdreven reactie en het veroorzaken van « familiedrama ».
Maar vertrouwen is niet triviaal – het is alles. Ik had haar graag geholpen als ze eerlijk was geweest. In plaats daarvan maakte ze misbruik van me en gaf ze me een schuldgevoel omdat ik boos was. Nu heb ik Sue duidelijk gemaakt dat ze mijn huis nooit meer mag gebruiken. Dit gaat niet om cupcakes of feestjes – het gaat om respect.
Wat blijft er voor jou nog over als je familie je vertrouwen niet schendt?
