« De man die je de afgelopen drie maanden hebt gezien, is meneer Webb, een acteur die is ingehuurd om de illusie in stand te houden terwijl de echte Aiden Mercer het land probeerde te ontvluchten. »
Op dat moment trilde mijn laptop. Het virus werd geactiveerd. Op mijn scherm zag ik live hoe 47 miljoen dollar aan gestolen geld werd bevroren op rekeningen op de Kaaimaneilanden, in Zwitserland en op Cyprus.
De telefoon van agent Brennan trilde. Ze luisterde en keek me toen aan. « De Franse autoriteiten hebben Aiden Mercer en Madison Veil aangehouden op luchthaven Charles de Gaulle. Ze probeerden aan boord te gaan van een vlucht naar Zwitserland. »
Het appartement, ooit ons thuis, werd een plaats delict. Terwijl Aidens zorgvuldig opgebouwde wereld instortte, stond ik te midden van de ruïnes, niet als slachtoffer, maar als architect van zijn ondergang. Hij had de stille vrouw die pannenkoeken voor hem bakte onderschat. Hij was vergeten dat een forensisch accountant altijd de waarheid zou achterhalen. En hij had zich nooit kunnen voorstellen dat de ‘Meest Geschikte Echtgenoot ter Wereld’ een vrouw had die uiteindelijk meer dan een waardige tegenstander voor hem was.
