Uiteindelijk vertrouwde ze me toe dat ze « sterker moest zijn », verwijzend naar een zogenaamde « training » die in de kelder plaatsvond. Dat was genoeg om diepe bezorgdheid in me op te wekken.
De rode vlekken op haar rug waren geen teken van discipline of leerproces. Ze waren het zichtbare bewijs van schadelijk gedrag, verborgen achter valse rechtvaardigingen.
Toen we haar naar de dokter brachten om haar verwondingen te laten documenteren, werd het duidelijk dat dit zogenaamde ‘educatieve programma’ in feite misbruik was.
Maar mijn kind beschermen is nooit gemakkelijk, vooral niet als de andere ouder weigert de situatie te zien zoals die werkelijk is en mijn zorgen afdoet als ‘te gevoelig’.
Toen besloot ik de bevoegde autoriteiten te contacteren. Wat we vervolgens ontdekten, was werkelijk schokkend.
