« Dindo, » zei ze, « je hebt iets moois laten instorten. Maar dat betekent niet dat je niet in staat bent om iets nieuws op te bouwen. De vraag is: blijf je goedkope warmte overhouden? Of kies je er uiteindelijk voor om jezelf onder ogen te zien? »
Haar woorden waren moeilijk uit te spreken.
EEN ANDER SOORT RESTAURATIE
In de weken die volgden, deed ik iets wat ik nog nooit eerder had gedaan.
Ik bleef vrijgezel.
Ik ben gestopt met wegrennen voor schuldgevoelens.
Ik ging naar een therapeut. Ik begon – in stilte – geld te sturen naar de stichting die Hanna na haar herstel had opgericht. Ik deed wat klusjes en herrees mezelf uit de as.
En toevallig liep ik op een dag langs dezelfde Makati-bakkerij.
Hanna was er niet.
Maar deze keer… ging ik verder.
Ik grijnsde alleen maar.
en liep verder.
