Ik knikte langzaam. « Er zullen geen bruiloften meer zijn. »
Ze kantelde haar hoofd, meer nieuwsgierig dan boos. « Vanwege mij? »
De vraag raakte me diep. « Nee. Absoluut niet. Denk dat nooit. De bruiloft gaat niet door omdat Sarah niet begrijpt hoeveel je voor me betekent. En als iemand niet van ons beiden kan houden, dan verdient hij of zij ons ook niet. »
Een vader praat met zijn dochter | Bron: Pexels
Paige zweeg even en fluisterde toen: « Dus het zijn alleen jij en ik? »
Ik glimlachte en streek een haarlok uit haar gezicht. « Jij en ik. Voor altijd. »
Haar kleine glimlach keerde terug, eerst verlegen, daarna stralender. « Zo heb ik het liever. »
Ik grinnikte en voelde de spanning in mijn borst afnemen. « Dat is goed. Want raad eens? »
Zijn ogen werden groot. « Wat? »
« De huwelijksreis die we naar Bora Bora hebben geboekt? Jij en ik gaan daarheen. Alleen wij, de zon, het zand en zoveel ijs als je maar kunt eten. »
Haar ademhaling was abrupt en luid. « Meen je dat nou?! Ik? Op huwelijksreis? »
« Ja, » zei ik, terwijl ik door haar haar woelde. « We noemen het een vader-dochtermaan. Wat vind je ervan? »
Paige sprong op van haar stoel en sloeg haar armen zo hard om mijn nek dat ik bijna omviel. « De beste. Huwelijksreis. OOIT! » riep ze.
Vader omhelst zijn dochter | Bron: Pexels
