Vervolgens bedankte hij de cateraars.
Mevrouw Chen raakte mijn arm aan. Ik slikte moeizaam.
Marcus’ telefoon trilde. Hij las het bericht en voor het eerst die avond glimlachte hij.
« Wat? » vroeg ik.
« Ik herinner me alleen maar waarom ik met een leraar ben getrouwd, » zei hij. « En waarom dat belangrijker is dan iedereen hier beseft. »
Vervolg op het eerste commentaar👇👇
De aankondiging die mij uitschakelde
Papa keerde terug naar de microfoon met zijn « groot nieuws »-gezicht. « Zoals u weet, heeft het Hamilton Education Fund een royale toezegging van vijf miljoen dollar van TechEdu Corporation. »
Er klonken goedkeurende mompels door de kamer.
« Vanavond is het voor mij een eer om bekend te maken wie mijn zetel in de raad van bestuur van het fonds zal overnemen als ik met pensioen ga. »
Mijn hart klopte. Drie jaar geleden had hij me die plek beloofd. « Je leservaring zal onbetaalbaar zijn, » had hij gezegd.
« Na er goed over nagedacht te hebben », kondigde mijn vader aan, « zal Jessica Morrison toetreden tot de raad van bestuur als mijn opvolger. »
Een daverend applaus. Jessica streek haar rode jurk glad en zwaaide als een prinses. Patricia depte haar ogen.
Alles wat ik had voorbereid – twee jaar onderzoek naar de ondersteuning van leraren, plannen voor subsidies voor klaslokalen, mentorprogramma’s – verdween in een oogwenk.
Marcus stond op. « Pardon, » zei hij. « Ik moet even bellen. »
« Waar ga je heen? »
