Toen Loki voor het eerst naar Daniel Grome was, was het een laag, keelachtig geluid dat diep uit haar borst opsteeg. We zaten in een fauteuil, Daniels hand rustte op haar buik, en we merkten de schopjes van de baby op. Loki kwijnt weg aan mijn voeten, haar amberkleurige ogen op hem gericht. Daartoe werd de impact van de klap keer op keer herhaald.
“Loki, nee!” snauwde ik, maar ze gaf niet toe. Daniel trok zijn hand weg, zijn gezicht een masker van verrassend en verontrustend. ‘Dit is wat je nodig hebt’, maar het is tijd om het te forceren. “Ik ben mijn schaduw, ik woord vaak zwanger.”
Hij knikte, maar ik wist dat hij niet geloofde. Ik ook niet, eigenlijk niet. Loki had Daniel altijd al gewild – ze volgde hem door het huis, sliep naast hem als ik weg was. Houd er rekening mee dat dit niet het geval is. Ik ga je slepen – ik ga mijn werk doen, ik ga je midden in de wereld ontmoeten en Daniel gaat voor me zorgen.
Ik probeer het te rechtvaardigen. Hormoon. Instinct. Als je het detecteert, hoor je het dan? Iedereen zegt het.
Voordat je aan de week begint, begon haar gedrag zich te manifesteren. Houd er rekening mee dat de deur gesloten is en de deur gesloten is. Net als Daniel heb ik een wilde ring en Loki legt een witte sjaal in mijn hand. Ik schreeuwde, in Daniel vloekte en sloeg deur achter zich dicht.
Toen sloeg de overspannende teen. Daarom is het legitiem om te zeggen dat het een “psychische hond” is, en daarom overdrijft hij. Maar diep vanbinnen vertelde een stemmetje me dat er iets mis was.
Toen kwam de nacht waarin alles zou veranderen.
Het je laat worden – na middernacht. Daniel was niet thuis, gewond, en hij had extra onderhoud bij de autogarage. Loki’s haar danste unrustig, zijn oren trilden bij elk geluid. Ik weet dat je een hand op je telefoon hebt. Ik hoorde het zachte kraken van een deur.
Aanbevolen deur
Herbeauty-
producten: het gebruik van
Loki verstijfde. Haar imposante hoofd draaide zich naar het gelluid toe en binnen enkele seconden renderde hij de slaapkamer uit. Ik hoorde haar grommen, gevolgd door de scherpe vloek van de man. Mijn bloed stootte. Ikte de telefoon en, na het juiste antwoord: “Daniel?”
Geen antwoord.
Verborgen, door de donkere gangen, hoorde ik Loki’s woedende geblaf – en een stem die ik niet herkende fluisterde: « Sluit haar op. »
Verborgen was Loki niet jaloers.
Hij had me vanaf het begin.
Loki’s geblaf vulde het huis, scherp en woedend, echoënd van de mur. Mijn hart bonde toen ze naar haar buikgreep en zichzelf dwong om naar het gelluid toe te bewegen. De vloerplanken kraakten onder mijn blote voeten.
“Loki!” zus ik, maar mijn stem trilde. De badkamerdeur ging open – een breedgeschouderde vreemdeling in donkere kleding stond in de keuken. Het krachtige schijnsel van een lantaarnpaal ving de metalen blik in zijn hand.
Een mes.
Als je Loki koopt, zul je het in je hart vinden – je zult het overstromen, je zult het vinden, en je zult het vinden. Zelfs bewoog niemand.
De man stortte zich op hem.
Loki sprong als eerste op, haar kaken klemden zich om zijn onderarm. Hij is schoon, het is een kletter op de tegels. Als je iets wilt kopen, probeer dan de telefoon. Mijn handen trilden toen ik 112 belde.
« Dit is een noodgeval – er is iemand in mijn huis – alsjeblieft – ze vallen aan -«
Voor je het weet, moet je Loki’s keuze in twee ervan maken en moet je iets kopen. Loki blafte wild in krabde aan deur tot de lucht gevuld was met het gehuil van verre sirenes.
Aanbevolen deur
Herbeauty
القواعد الذهبية:
Toen het staatsbestel arriveerde, was Daniels auto nergens te bekennen. Hij kwam die nacht niet thuis.
Deze namen kunnen worden gecontroleerd wanneer u er controle over heeft. Een agent, een man van middelbare leeftijd met een vriendelijke blik, zei: « Je hebt geluk dat je hond hier was. Hij heeft waarschijnlijk je leven verdiend. »
Ik knikte verdoofd. Mijn hoofd vertelde, maar één ding sprong eruit als een knipperend waarschuwingslampje: hoe wist de indringer dat de achterdeur open was? Daniel akte hem altijd op slot als hij weggaf. Altijd.
Het apparaat bevindt zich nu in de hoorn van de telefoon. Zijn werkschoenen stonden bij de deur. Hij was niet naar zijn werk gegaan.
Ik belde hem een paar keer, maar ik kreeg meteen mijn voicemail.
Drie dagen voorbij. De politie zei dat ze een « onderzoek » had gedaan. Nu moet je dit doen voordat je het invoert, maar je kunt het vooraf niet zien. Ik liet me weten dat ik het meest gelukkig ben.
Op de vierde dag kwam onderzoeker Harris terug. “We hebben gehoord wat er met mij is gebeurd”, zei hij. « Wij hebben toegang tot de database. » Hij verplaatste. « Hij is een man, ik hou van McAllister. »
Van Kamer Kantelde. “Dat is onmogelijk,” fluisterde ik.
Hij schudde zijn hoofd. « We denken dat Daniel de braak en scène heeft gezeten. Maar we weten niet waarom. »
Ik kreeg geen adem. Mijn man – de man die ik dacht te kennen – kwam die nacht ons huis binnen met een mes in zijn hand.
En Loki vertelde het hem.
