Toen, op een gegeven moment, geholpen door de wijn die ik eerder had gedronken, antwoordde ik eindelijk: « Het spijt me echt, maar ik heb geen ogen in mijn achterhoofd. Hoe had ik moeten weten dat je als een ninja vlak achter me zou zitten? » Mijn koning-echtgenoot grinnikte om mijn opmerking terwijl we haar verder probeerden schoon te maken. Mijn woorden waren bedoeld als een grapje om haar spanning wat te verlichten, maar ze hadden het tegenovergestelde effect.
Mijn schoonzus verstijfde zichtbaar, maar het enige resultaat was dat ze nog woedender keek. Het volgende moment, voordat ik goed en wel besefte wat er gebeurde, sloeg ze me hard in mijn gezicht. Het geluid van de klap was zo hard dat het resoneerde.
Mijn wang brandde, dus het was niet zomaar een klap, het was een behoorlijk harde. Iedereen zweeg, wat het nog erger maakte. Bovendien bleef mijn schoonzus maar schreeuwen: « Hoe durf je tegen me te praten? Ik kan overal zijn. Je had voorzichtiger moeten zijn. Ik kan niet geloven dat je mijn jurk hebt verpest, stomme meid. »
Weet je wel hoeveel deze jurk kost? Weet je welk merk ik draag? Zoiets kun je je niet eens veroorloven. Ik schaamde me dood, terwijl ik daar stond met alle ogen op ons gericht. Mijn koning-echtgenoot zei geen woord; hij stond daar gewoon zwijgend toe te kijken hoe zijn zus me voor iedereen uitschold. Op dat moment kwamen mijn schoonmoeder en schoonvader snel tussenbeide om mijn schoonzus te kalmeren.
Mijn schoonmoeder probeerde haar zachtjes te troosten en weg te leiden zodat ze geen herrie meer zou maken, maar mijn schoonzus wilde er niets van weten. Haar stem werd weer luider. « Dit was mijn lievelingsjurk. Lievelingsjurk, » riep ze, bijna trillend van woede. « Hij is helemaal verpest door jou. Zie je deze vlek? Hij gaat er niet meer uit. » Toen draaide ze haar hoofd weer naar me toe en keek me woedend aan.
Je gaat het vervangen, en ik zorg ervoor dat je elke cent betaalt die het kost. » Zijn toon werd nog zuurder toen hij eraan toevoegde: « Hoewel ik betwijfel of je zoiets überhaupt kunt betalen met je belachelijk lage salaris. Ik denk dat dat het meest pijn deed, omdat ze me te schande wilde maken, vooral met mijn salaris.
