Mijn man en ik zijn vijf jaar getrouwd. Het huwelijksleven is niet altijd rozengeur en maneschijn, maar ik heb mezelf altijd gelukkig geprezen met zo’n zorgzame schoonmoeder. Ze is altijd beleefd, bemoeit zich zelden en geeft vaak vriendelijk advies.
Gesponsorde content
Hij zou zo haar grootvader kunnen zijn!
Meer…
Onlangs was ik uitgeput van mijn werk en had ik een zwaar hart. Mijn man, Hitesh, was de hele dag druk en had nauwelijks tijd voor me. Toen ze me zo uitgeput zag, riep mijn schoonmoeder, mevrouw Sarla, me op een middag naar de woonkamer van ons huis in Gurugram en legde een dikke envelop voor me neer:
« Hier is het. Het kost 2 miljoen roepies. Ga op vakantie en reis door Europa. Ga een paar weken en kom dan terug om erover na te denken. »
Ik was verbluft. Mijn schoonmoeder had me nog nooit zo’n groot geldbedrag gegeven en ze had me ook nooit aangeraden om op reis te gaan. In het begin was ik opgetogen – ik dacht dat ze misschien echt om me gaf. Maar toen begon ik argwaan te krijgen: waarom wilde ze dat ik nu het huis uit ging?
Toch accepteerde ik haar suggestie: ik pakte mijn koffers en kocht een ticket in Terminal 3 van Indira Gandhi International Airport. Hitesh maakte geen bezwaar – ze zei gewoon: « Ga een frisse neus halen. Mam zorgt thuis wel voor alles. » Die zin bracht me nog meer in de war.
Op de dag dat ik naar het vliegveld vertrok, vergezelde mijn schoonmoeder me persoonlijk en gaf me allerlei instructies. Ik gaf haar een afscheidsknuffel met een vreemde glimlach. Maar toen ze zich afwendde, nam ik een besluit: ik zou doen alsof ik wegging, maar stiekem terugkomen. Ik wilde weten wat er thuis gebeurde terwijl ik weg was.
Ik nam een taxi terug naar DLF Fase 3, stapte een paar honderd meter van het huis uit en liep de rest. Toen ik het einde van de steeg bereikte, begon mijn hart te bonzen. De voordeur stond open en ik hoorde luid gelach van binnen. Ik leunde tegen de muur en gluurde naar binnen.
